Het arbeidsrecht kent een regeling voor het rechtsvermoeden van de arbeidsomvang. Een werknemer, wiens arbeidsovereenkomst ten minste drie maanden heeft geduurd, kan zich erop beroepen dat de bedongen arbeid per maand gelijk is aan de gemiddelde omvang van de arbeid per maand in de drie voorafgaande maanden. Het arbeidsrecht kent ook een rechtsvermoeden voor het bestaan van een arbeidsovereenkomst. Dat rechtsvermoeden geldt als iemand gedurende drie opeenvolgende maanden wekelijks of voor ten minste twintig uur per maand arbeid heeft verricht.
Het rechtsvermoeden van de arbeidsomvang is van belang als de omvang niet of niet eenduidig is overeengekomen of als de feitelijke omvang structureel hoger is dan overeengekomen. De bewijslast voor de duur van het bestaan van de arbeidsovereenkomst en de omvang van de arbeid rust op de werknemer, die een beroep doet op het rechtsvermoeden. De werkgever kan het rechtsvermoeden weerleggen door tegenbewijs te leveren. Een beroep op het rechtsvermoeden van de arbeidsomvang kan met terugwerkende kracht worden gedaan.
Het arbeidsrecht kent ook een regeling voor het aanbod van een vaste arbeidsomvang. Deze regeling verplicht een werkgever jaarlijks een dergelijk aanbod te doen aan een oproepkracht.
Uit de wetsgeschiedenis blijkt dat deze regelingen naast elkaar bestaan. Het weigeren van een aanbod vaste arbeidsomvang betekent volgens de advocaat-generaal bij de Hoge Raad (AG) niet dat de werknemer geen beroep op het rechtsvermoeden van de arbeidsomvang kan doen. In zijn conclusie stelt de AG de vraag of met een beroep op het rechtsvermoeden van de arbeidsomvang ook aanspraak op loon kan worden gemaakt over de periode in het verleden. Die vraag moet worden beantwoord aan de hand van de zogenaamde loonrisicoregeling. Op grond van deze regeling behoudt een werknemer het recht op loon als hij de overeengekomen arbeid niet heeft verricht door een oorzaak, die voor rekening van de werkgever komt. In de praktijk zal dat er in de meeste gevallen toe leiden dat de werkgever loon is verschuldigd over uren in het verleden, ook als daarin niet is gewerkt.
